παιδική ηλικία

                         

Να έχεις παιδική ηλικία.

Είναι ευχή.

 

Τι συμβαίνει αλήθεια όταν είμαστε παιδιά;
Στην αρχή μας;
Σ' αυτό που είναι η μισή μας ζωή;

Χμ... Το γέλιο!

Τα παιδιά μπορούν να γελάσουν. Σε ολόκληρη τη γκάμα του γέλιου.

Σκαρφίζονται αστεία, κι ανέκδοτα - ακόμη και μισά! 

Και πίσω από την πλάτη μας σκαρώνουν πονηριές ένα σωρό, και φάρσες… με το σπινθηροβόλο βλέμμα τους «σε πουλάνε και σε αγοράζουν». Και εμείς τα συγχωρούμε.

Από τη στιγμή που ξυπνάνε, μέχρι την ώρα που πέφτουν στο μαξιλάρι, ακόμη και πάνω σε αυτό, και στον ύπνο τους ακόμα, το παιχνίδι ζητούν. Δεν χρειάζεται να ξοδευτείς: εφευρίσκουν παιχνίδια με ο,τι υπάρχει στο οπτικό τους πεδίο.

Δεν κάθονται  σε ένα σημείο. Μπορούν να σηκώσουν τη γειτονιά στο πόδι. Χοροπηδούν, χορεύουν, χτυπάν ότι κρατούν πάνω σε ό,τι βρουν με ρυθμό, φωνάζουν, τραγουδούν, τρέχουν, στροβιλίζονται. Θέλουν να σκαρφαλώσουν όταν δουν ένα δέντρο, λατρεύουν τα νερά, τα χορτάρια- ναι, ακόμη και τις λάσπες. Κυλιούνται. Ριψοκινδυνεύουν. 

Κάνουν ένα σωρό ακροβατικά.  Πέφτουν.

Έχουν φαεινές ιδέες για την πραγματικότητα και όνειρα για «όταν μεγαλώσουν».

Νομίζουν ότι μπορούν να πάνε παντού, ακόμη και να συναντήσουν τα πρότυπά τους.

Εμπιστεύονται. Πιστεύουν σε ήρωες που πετάνε, σε αγγέλους, στα θαύματα.

Προσεύχονται.

Αισθάνονται τα πάντα.
Είναι πιο κοντά στη φύση.
Αγαπούν τα ζώα, τα δάση, τα ποτάμια, τον ουρανό και τη θάλασσα. Τη βροχή. Το χιόνι.

Ενθουσιάζονται... με το πιο μικρό πραγματάκι. Χαίρονται με τα δώρα, με τις λιχουδιές. με τις εκδρομές.  Με το τίποτα: με ρόδες, μπάλες, κατασκευές, με ό,τι κινείται.

Ανταλλάζουν. Θέλουν συνεχώς να κερδίζουν, αλλά τι περίεργο… καμιά φορά χάνουν κιόλας.

Φοβούνται. Τα πιο μεγάλα και τα πιο μικρά πράγματα. Κλαίνε γοερά, κλαίνε στα ψέματα.
Κοροϊδεύουν. Μιμούνται. Παίζουν θέατρο, φτιάχνουν διαλόγους με τα αντικείμενα.

Κρύβονται. Παλεύουν.

                               Προσπαθούν. 

       Θέλουν να αγαπηθούν.

Είναι ευαίσθητα, 

                       εύπλαστα,                         

                                εύθραυστα.

Είναι δύσκολο να είσαι παιδί...

Και πόσο προσπαθείς σε όλη τη ζωή σου να το κρύψεις!!!