Σελίδες

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

αλήθεια κι αγάπη



Αληθινοί,  
οφείλουμε  να   είμαστε.
Εφόσον  η  υγεία  προέχει.
Καθόσον  θέλουμε η  καρδιά μας  να έχει ρυθμό  σταθερό,
και  να  χτυπά  δυνατά  μόνο  γι' Αγάπη.


Εξάλλου τίποτα  δεν μένει  κρυφό  για  καιρό.
Κι  εκείνος  που ζει  μέσα  στο  ψέμα  πονάει  κι ας  το κρύβει καλά.
Γιατί το  ψέμα  είναι  ξινό, κι  όταν  το  λες  τα  μάτια  σου τσούζουν.
Και να 'ναι  γλυκό  σαν  μανταρίνι  πάει  κι  έρχεται,
Μ'  αν  είναι  σαν το ξύδι  καυτερό,  πώς  να το αντέξεις ;  

Καλύτερα  λοιπόν, να  διαλέγεις  αυτό  που  δε  σε  φθείρει.
Βέβαια  υπάρχουν  και  οι  συμβάσεις.  Τα  πρέπει  και  τα  μη  και  οι  υποχρεώσεις.
Θαρρείς  πως  αν  είσαι  εντάξει,  αυτό  σ' εξασφαλίζει ;
Δίχτυ  γερό,  αδιαπέραστο,  φτιάχνουν  αυτές  όλες  οι...  δοσοληψίες.
Κι  όταν  θα  έχεις  ανάγκη  στη στιγμή  σου  τη δύσκολη,
ο άλλος  θα  πρέπει  να  γενεί  ακροβάτης  για  να  σε  προσεγγίσει.

Αυτό σημαίνει πως πρέπει να ορίζουμε 
αυτά που αγαπάμε και καταπιανόμαστε.
Να  είναι  χειροπιαστά  και συγκεκριμένα.
Γιατί τα έχουμε επιλέξει.
Όπως τους φίλους.

Όχι πως μπορούμε να κάνουμε τους φίλους ό,τι μας καπνίσει. Όχι.
Μα να είναι πρόσωπα υπαρκτά. 
Κι ας είναι αυτό που θα φτιάχνουμε μαζί κάτι το άυλο.
Γιατί θα μας ενώνει όπου κι αν βρισκόμαστε. 
Μπορούμε να ονειρευόμαστε μ' αυτούς, 
να δίνουμε, να δίνουμε κι όλο να δίνουμε.
Κι έτσι να μας θυμούνται. Σαν ένα δώρο.

Και τη δουλειά μας να την έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας.
Κι όχι να μεταφέρουμε τον τόνο στο έψιλον γιώτα.
Να βάζουμε τους όρους τους σωστούς απ' την αρχή.
Τις τόσες ώρες που περνάμε εκεί, 
είναι μεγάλο κρίμα να τις ζούμε στη μιζέρια..

Αληθινοί στο σπίτι, στο κρεβάτι.
Με όλες τις ατέλειες και την κούραση του χρόνου.
Ν' ανοίγει το παράθυρο να μπαίνει ο ήλιος,
να βλέπουμε τα χρώματα σε όλο τους το μήκος.
Ακόμη και το άσπρο στα μαλλιά.

Λένε καμμιά φορά πως
η Αλήθεια  είναι πικρή.
Όπως το λένε και για την Αγάπη.
Μα πάλι, για μια στιγμή μονάχα,
ας υπάρξουν και τα δύο 
... κι ας μην τρώγονται. 
Θα χορτάσουμε με τα βλέμματα. 
Τις αναμνήσεις. 
Τις συγκινήσεις.
Αληθινοί πάντα,
έστω και μόνοι μας.




-------------------------------------------------------------------

Φιλοσοφία προ του ύπνου
Ελπίζω να μη σας κούρασα,
Και να πω κι απόψε την ελληνικούρα μου,
μια και με την λέξη φιλοσοφία 
άστραψε στη μνήμη μου μια φράση της τρίτης δέσμης ;))) 

«φιλοκαλούμεν μετ' ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας»
έλεγε ο Θουκυδίδης στον επιτάφιο του Περικλέους.
Σε φουλ ελεύθερη μετάφραση:
"Να αγαπάμε το ωραίο με μέτρο γιατί  κι αυτό κάποτε έχει ένα τέλος
και να φιλοσοφούμε τόσο ώστε να μη χάνουμε τη συνοχή μας."

εν ολίγοις αν ξεπέρασα τα όρια, περιμένω επισημάνσεις στα σχόλια!

σας ασπάζομαι
marron ;)